Όταν επιχειρείς να διεισδύσεις στις αγορές 68 χωρών σε 4 ηπείρους,
Όταν οι καθημερινές εκκρεμότητες και οι ανάγκες συντονισμού είναι εκατοντάδες
Όταν οι επαγγελματικές όπως και οι ηθικές υποχρεώσεις απέναντι όχι μόνο στους πελάτες σου αλλά και σε υποθέσεις που έχεις αναλάβει Pro Bono, ήτοι αφιλοκερδώς είναι επίσης πολλές πολλές δεκάδες,
Όταν έχεις εκκινήσει το μέγιστο σχέδιο, το μεγαλύτερο όνειρο (αυτό της παγκόσμιας επέκτασης), δεν νομίζω πως υπάρχουν και άλλες επιλογές, ανεξαρτήτως του πλήθους των συνεργατών που διαθέτεις.
Yet, αυτή η κατάσταση νιώθω να με εκπληρώνει ως άνθρωπο.
Γιατί; Γιατί βρήκα ξεκάθαρο στόχο και σκοπό, για αυτό 🙂
Τις ώρες που δεν κοιμάμαι, εργάζομαι.
Κι αυτό θα κρατήσει πολλούς ακόμη μήνες.
ΥΓ.
Πρός τα νέα παιδιά:
αδιαφορήστε για την δημόσια “χρυσόσκονη” που ίσως βλέπετε, όπως και για τις “επιθέσεις γοήτρου”.
Πίσω τους κρύβεται (όπως και στους περισσότερους επιχειρηματίες) πολύ-πολύ σκοτάδι, διαρκής αγωνία, μόνιμη υπερένταση αλλά και ακατάπαυστη θέληση.
Οι επιχειρηματίες και οι επιχειρήσεις δεν γεννιούνται όταν τα πράγματα είναι καλά-αντιθέτως, γεννιούνται όταν τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, έως και τραγικά,
ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ
Τα παραπάνω και η φωτό με το ωραίο στυλάκι με φόντο το Λονδίνο, γράφτηκαν από έναν άνθρωπο που έχει επιβιώσει δις από μια εξαιρετικά θανατηφόρο ασθένεια, που έχει ζήσει τραυματισμένος και καθηλωμένος σ’ ένα κρεβάτι την #απόλυτη_φτώχεια , που χρειάστηκε να εργαστεί όρθιος 12 και 14 ώρες καθημερινά με διελυμένο γόνατο και τα παυσίπονα καραμέλες, ίσα-ίσα για να έχει σπίτι και φαγητό η οικογένειά του.
Κάθε επιτυχία κρύβει 10 φορές μεγαλύτερο κόπο, πόνο και αγωνία.
ΜΟΝΟΝ ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ