Από τον πόνο έρχονται στιγμές που θολώνει ακόμη και η όραση.
Η διαρκής κακουχία κάνει το στομάχι και την καρδιά να σφίγγονται τόσο που να πονούν και αυτά.
Yet, δηλώνω ευτυχισμένος
![🔘](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t8d/1.5/16/1f518.png)
![🙂](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/ta5/1.5/16/1f642.png)
![🔘](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t8d/1.5/16/1f518.png)
![🔘](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t8d/1.5/16/1f518.png)
![🔘](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t8d/1.5/16/1f518.png)
Σταδιακά παραιτούνται ψυχικά και σωματικά, με αποτέλεσμα μια ζωή ημιθανή, ζωντανοί-νεκροί στο περιθώριο.
Δεν θα κρίνω κανέναν: ο καθείς μας μόνος του γνωρίζει τα όριά του, τις δυνάμεις του, το περιβάλλον γύρω του, οι άνθρωποί του (αν έχει), εαν θα προστρέξουν στο να αγωνιστεί ή θα τον/την σπρώξουν ακόμη πιο βαθιά.
Θα ασθανθώ μόνο τύχη, ευλογία και χαρά για αυτά που μου δίνει η ζωή, και όχι λύπη για αυτά που μου πήρε.
Καλημέρα σας ![🙂](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/ta5/1.5/16/1f642.png)
![🙂](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/ta5/1.5/16/1f642.png)